Οι ασθένειες της αρθρίτιδας και της οστεοαρθρίτιδας συχνά συγχέονται λόγω της ομοιότητας των ονομάτων. Ναι, και οι δύο καταστάσεις επηρεάζουν τις αρθρώσεις (π. χ. αρθρίτιδα και οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος). Οι προσβεβλημένες αρθρώσεις γίνονται φλεγμονή, πρησμένες και επώδυνεςΔιαφορετικά, είναι εντελώς διαφορετικές ασθένειες. Ας προσπαθήσουμε να μάθουμε πώς η αρθρίτιδα είναι διαφορετική από την οστεοαρθρίτιδα.
Διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και οστεοαρθρίτιδας
Η αρθρίτιδα συνοδεύεται από φλεγμονή των αρθρώσεων, η οποία με τη σειρά της οδηγεί σε βλάβη των κινητικών λειτουργιών. Ο ασθενής αισθάνεται άβολα, έχει οξύ ή επώδυνο πόνο, τόσο κατά τη διάρκεια της σωματικής άσκησης όσο και κατά την ανάπαυση, ειδικά το πρωί. Το δέρμα γύρω από την άρθρωση διογκώνεται, γίνεται κόκκινο και σφιχτό. Η θερμοκρασία του σώματος αυξάνεται συχνά. Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια ασθένεια στην οποία εκφυλιστικές διαδικασίες συμβαίνουν στον αρθρικό χόνδρο. Ο αλλαγμένος χόνδρος δεν μπορεί πλέον να αντιμετωπίσει το φορτίο που πέφτει πάνω του και καταστρέφεται σταδιακά. Ο πόνος από την άσκηση συνήθως εξαφανίζεται με ανάπαυση. Ο ιστός γύρω από την άρθρωση διογκώνεται και γίνεται φλεγμονή. Η προοδευτική ασθένεια οδηγεί στην καταστροφή του χόνδρου και σε σοβαρές παραμορφώσεις των αρθρώσεων. Η διαφορά μεταξύ της οστεοαρθρίτιδας και της αρθρίτιδας έγκειται στις αιτίες των ασθενειών. Η οστεοαρθρίτιδα συμβαίνει:
- πρωτοβάθμια, συνήθως σχετίζεται με την ηλικία.
- δευτερογενές, λόγω άλλων ασθενειών ή γενετικών.
Οι προδιαθεσικοί παράγοντες για την ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας είναι:
- υπερβολικό βάρος
- υπερβολική σωματική δραστηριότητα (κυρίως σε αθλητές) ή πολύ μικρή σωματική δραστηριότητα.
- προηγούμενοι τραυματισμοί
- ενδοκρινικές ασθένειες.
Η αρθρίτιδα είναι φλεγμονώδης. Υπάρχουν τέτοιες αιτίες της νόσου όπως:
- διάφορες λοιμώξεις
- Βλάβη στις αρθρώσεις και επαναλαμβανόμενοι μικροί τραυματισμοί.
- Μεταβολικές διαταραχές;
- Αλλεργία;
- Έλλειψη ιχνοστοιχείων και βιταμινών.
Αναλύσεις για αρθρίτιδα και οστεοαρθρίτιδα
Για την έγκαιρη ανίχνευση ασθενειών που επηρεάζουν τη βοηθητική συσκευή, ο ειδικός πρέπει να συλλέξει μια πλήρη ανάνηψη. Ζητείται από τον ασθενή να περάσει τις ακόλουθες εξετάσεις και να πραγματοποιήσει τις καθορισμένες εξετάσεις:
- Μια κλινική εξέταση αίματος για τον προσδιορισμό του επιπέδου ESR (στην αρθρίτιδα ο ρυθμός καθίζησης ερυθροκυττάρων αυξάνεται σημαντικά, στην οστεοαρθρίτιδα είναι σχεδόν φυσιολογικό).
- Βιοχημική εξέταση αίματος για τον προσδιορισμό της έλλειψης χαρακτηριστικών μακροθρεπτικών και μικροθρεπτικών συστατικών της αρθρίτιδας.
- Ακτίνες Χ για την αναγνώριση της οστικής παραμόρφωσης που είναι εγγενής στην οστεοαρθρίτιδα και για τον προσδιορισμό του πλάτους του χώρου της άρθρωσης.
- MRI (απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού), η οποία σας επιτρέπει να δείτε αλλαγές στον ιστό του χόνδρου στα πρώτα στάδια της νόσου.
Αιτία της νόσου
Η κύρια διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και οστεοαρθρίτιδας είναι η προέλευση των ασθενειών. Η αρθρίτιδα είναι μια μολυσματική ασθένεια που προκαλεί φλεγμονή των αρθρώσεων. Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια εκφυλιστική διαδικασία που εμφανίζεται στο σώμα ως αποτέλεσμα της φυσικής φθοράς στις αρθρώσεις και της γήρανσης, η οποία προκαλεί την καταστροφή της στιβάδας του χόνδρου στην άρθρωση. Ως εκ τούτου, η οστεοαρθρίτιδα είναι κυρίως χαρακτηριστική των ηλικιωμένων και η αρθρίτιδα μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, συμπεριλαμβανομένης της παιδικής ηλικίας. Οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να έχουν αρθρίτιδα. Η οστεοαρθρίτιδα επηρεάζει τόσο τις γυναίκες όσο και τους άνδρες που έχουν φτάσει σε μεγάλη ηλικία. Τις περισσότερες φορές, η αρθρίτιδα προκαλείται από:
- διάφορες λοιμώξεις
- αλλεργική αντίδραση;
- Βλάβη στις αρθρώσεις
- συχνές μικρές βλάβες
- φυσική καταπόνηση;
- Μεταβολικές διαταραχές;
- Έλλειψη βιταμινών και μετάλλων
- Αυτοάνοσο νόσημα;
- Διαταραχές του νευρικού συστήματος.
Επιπλέον, η αρθρίτιδα αναπτύσσεται συχνά ως επιπλοκή της οστεοαρθρίτιδας, αλλά όχι αντίστροφα. Η οστεοαρθρίτιδα προκύπτει κυρίως από:
- γενετική προδιάθεση;
- ανεπαρκής παροχή αίματος και διατροφή των οστών.
- υπερβολικό φορτίο στις αρθρώσεις
- Τραυματισμοί στις αρθρώσεις
- Υποθερμία.
Συμπτώματα αρθρώσεων των αρθρώσεων
Παρά το γεγονός ότι και οι δύο ασθένειες συνοδεύονται από οδυνηρές αισθήσεις, αυτές οι αισθήσεις εμφανίζονται σε διαφορετικές καταστάσεις. Στην αρθρίτιδα, ο πόνος εμφανίζεται τόσο κατά τη διάρκεια της σωματικής άσκησης όσο και κατά τη διάρκεια του ύπνου και το πρωί. Με την οστεοαρθρίτιδα, ο πόνος ανησυχεί ένα άτομο μόνο κατά τη διάρκεια σωματικής άσκησης.
Μια άλλη διακριτική διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και οστεοαρθρίτιδας είναι ο τύπος του πόνου. Η αρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από έντονο, σοβαρό και συσπάσιμο πόνο και η οστεοαρθρίτιδα είναι θαμπή και επώδυνη, συνοδευόμενη από κρίση.
Η αρθρίτιδα επηρεάζει συνήθως τις μικρές αρθρώσεις και την οστεοαρθρίτιδα - μεγάλες αρθρώσεις (ειδικά τα γόνατα και τους γοφούς). Η οστεοαρθρίτιδα επηρεάζει μόνο τις αρθρώσεις. Στην αρθρίτιδα, η φλεγμονή μπορεί να εξαπλωθεί σε πολλαπλές αρθρώσεις καθώς και σε άλλα όργανα. Επιπλέον, η αρθρίτιδα σχετίζεται με πυρετό, πρήξιμο και ερυθρότητα στην πληγείσα περιοχή. Μερικές φορές υποδόρια ρευματοειδή οζίδια εμφανίζονται στην αρθρίτιδα. Η οστεοαρθρίτιδα προκαλεί παραμόρφωση των αρθρώσεων με την πάροδο του χρόνου, η οποία μπορεί να γίνει πιο λεπτή και να πάρει παράξενα σχήματα.
διάγνωση
Παρόμοιες μέθοδοι χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση (ακτινογραφίες, υπολογιστική τομογραφία, εργαστηριακές εξετάσεις), αλλά τα αποτελέσματα είναι διαφορετικά. Στην αρθρίτιδα, ένας πλήρης αριθμός αίματος δείχνει αύξηση του ρυθμού καθίζησης των ερυθροκυττάρων και υψηλή συγκέντρωση της C-αντιδρώσας πρωτεΐνης, των λευκοκυττάρων και του ορομυκοειδούς. Στην περίπτωση της οστεοαρθρίτιδας, μια τέτοια ανάλυση δεν θα αποκαλύψει αποκλίσεις.
Θεραπεία της αρθρίτιδας και της οστεοαρθρίτιδας
Διάφοροι ειδικοί ασχολούνται με τη θεραπεία ασθενειών. Η οστεοαρθρίτιδα αντιμετωπίζεται από ορθοπεδικό τραυματολόγο και για την αρθρίτιδα προσδιορίζεται πρώτα η αιτία της νόσου και στη συνέχεια, ανάλογα με αυτήν, επιλέγεται ένας ειδικός. Οι ασθένειες αντιμετωπίζονται με πανομοιότυπες μεθόδους χρησιμοποιώντας φάρμακα και φυσιοθεραπεία. Εάν η ασθένεια έχει προχωρήσει πολύ, πραγματοποιείται χειρουργική επέμβαση - αρθροπλαστική ή αντικατάσταση αρθρώσεων. Υπάρχουν όμως και κάποιες διαφορές στη θεραπεία ασθενειών. Η αρθρίτιδα απαιτεί άμεση και ενεργή θεραπεία και η οστεοαρθρίτιδα απαιτεί μακροχρόνια και ενδελεχή θεραπεία. Η θεραπεία για την αρθρίτιδα ξεκινά με αλλαγές στη διατροφή και τον τρόπο ζωής. Στη συνέχεια, στον ασθενή συνταγογραφούνται αντιφλεγμονώδη φάρμακα και αντιβιοτικά, καθώς και διαδικασίες φυσιοθεραπείας. Η οστεοαρθρίτιδα αντιμετωπίζεται με ορμονικά, αντιφλεγμονώδη και αναλγητικά φάρμακα. Η αρθρίτιδα, γενικά, θεραπεύεται πλήρως και η οστεοαρθρίτιδα, μια χρόνια ασθένεια, προκαλεί μη αναστρέψιμες συνέπειες στις αρθρώσεις που δεν μπορούν να θεραπευτούν - είναι δυνατόν μόνο να επιβραδυνθούν οι εκφυλιστικές διαδικασίες.
Αυτές οι δύο ασθένειες σύμφωνα με το όνομα είναι παρόμοιες καθώς είναι συμπτώματα ρευματισμών. Μην συγχέετε, ωστόσο: η οστεοαρθρίτιδα είναι μια μηχανική ασθένεια και η αρθρίτιδα προκαλεί φλεγμονή των αρθρώσεων. Με πιο απλούς όρους, όταν οι πονόδοντες είναι πρησμένοι, ο ασθενής έχει αρθρίτιδα. Εάν ο πόνος στις αρθρώσεις είναι ασθενής, τότε είναι οστεοαρθρίτιδα. Σε αυτό το άρθρο θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε σε μια προσιτή γλώσσα πώς διαφέρουν. Για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με την ιατρική, είναι δύσκολο να γίνει διάκριση μεταξύ των δύο. Επειδή και οι δύο ασθένειες σχετίζονται άμεσα με τους ρευματισμούς. Και οι δύο ασθένειες προκαλούν πόνο και δυσφορία στις αρθρώσεις που γίνονται ακίνητες. Τα συμπτώματα αυτών των ασθενειών, καθώς και οι μέθοδοι θεραπείας, ποικίλλουν ευρέως.
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και οστεοαρθρίτιδας;
Η διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και οστεοαρθρίτιδας είναι ότι η αρθρίτιδα προκαλεί φλεγμονή των αρθρώσεων. Ως αποτέλεσμα, τα ένζυμα απελευθερώνονται, γεγονός που οδηγεί στην καταστροφή τους. Κάνουν πρωτεΐνες που τις συγκρατούν. Αυτή είναι μια από τις αιτίες του πόνου. Τις περισσότερες φορές, συμβαίνει όταν ένα άτομο κοιμάται. Υποχωρεί λίγο με σωματική άσκηση. Η αδυναμία γίνεται αισθητή το πρωί. Αυτή η ασθένεια επηρεάζει τις αρθρώσεις των ποδιών και των χεριών.
Η αρθρίτιδα μπορεί να έχει πολλές αιτίες. Για παράδειγμα, η σηπτική αρθρίτιδα προκαλείται από μόλυνση και η ρευματοειδής αρθρίτιδα προκαλείται από μειωμένη ανοσία. Η ουρική αρθρίτιδα αναπτύσσεται λόγω μεταβολικών διαταραχών.
Οι κοινές αλλαγές συμβαίνουν μαζί με τις φυσιολογικές αλλαγές. Ως αποτέλεσμα, το δέρμα μπορεί να ζεσταθεί ή να κοκκινίσει.
Πώς αντιμετωπίζεται η αρθρίτιδα;
Για να το θεραπεύσετε, είναι απαραίτητο να ανακουφίσετε τα συμπτώματα και να αποκαταστήσετε την κινητικότητα στις αρθρώσεις. Για να το κάνετε αυτό, συνιστάται να δοκιμάσετε διαφορετικές μεθόδους. Μπορούν να συνδυαστούν εάν είναι απαραίτητο. Αυτό θα σας βοηθήσει να προσδιορίσετε ποιο λειτουργεί καλύτερα. Τα αποτελέσματα μιας εξέτασης αίματος διαφέρουν επίσης για αυτά τα παράπονα. Τα επίπεδα πρωτεϊνών αυξάνονται με την οστεοαρθρίτιδα. Εάν ο ασθενής έχει αρθρίτιδα, η σύνθεση του αίματος δεν αλλάζει. Όταν επιλέγετε ένα φάρμακο που θα χρησιμοποιηθεί για να απαλλαγείτε από τέτοια προβλήματα, είναι απαραίτητο να λάβετε υπόψη τη φύση αυτής της ασθένειας. Συνήθως χρησιμοποιείται για θεραπεία:
- Κορτικοστεροειδή
- βιολογικά και αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
- Αναλγητική;
- αντιερεθιστικά φάρμακα
- Αντιφλεγμονώδη φάρμακα;
- θεραπευτικές μεθόδους.
Απαιτείται σωματική δραστηριότητα για να επουλωθεί. Με ειδικές ασκήσεις, μπορείτε να ενισχύσετε τις αρθρώσεις σας και να τονώσετε τους μυς σας. Μερικές φορές χρησιμοποιούνται συνδετήρες ή νάρθηκες για το σκοπό αυτό. Εάν άλλες μέθοδοι θεραπείας δεν βοηθήσουν, οι γιατροί συνιστούν την αφαίρεση των κατεστραμμένων αρθρώσεων. Αντικαθίστανται από τεχνητά. Κυρίως τα γόνατα αντιμετωπίζονται έτσι. Μια τέτοια επέμβαση πραγματοποιείται για την ανακούφιση της δυσφορίας και την αποκατάσταση της δραστηριότητάς τους. Μετά από αυτή τη διαδικασία, η καταστροφή των αρθρώσεων είναι πιο αργή. Επιπλέον, είναι συνηθισμένο στις χειρουργικές επεμβάσεις να πραγματοποιείται εγχείρηση για την αποκοπή του ιστού της άρθρωσης. Ταυτόχρονα, ξένα σωματίδια απομακρύνονται από το κέλυφος τους. Οι ασθενείς υποβάλλονται σε τέτοιες επεμβάσεις για να εξομαλύνουν τις τραχιές επιφάνειες και να αλλάζουν τη γωνία πίεσης.
Πώς αντιμετωπίζεται η οστεοαρθρίτιδα;
Για να θεραπεύσετε αυτήν την ασθένεια, πρέπει να μειώσετε τους παράγοντες κινδύνου. Συνιστάται τα άτομα που είναι υπέρβαρα να τρώνε σωστά. Οι ασθενείς πρέπει να παρακολουθούν τη διατροφή τους. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για όσους έχουν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση για παθολογία δομής των οστών.
Εάν η κατάσταση του ασθενούς δεν βελτιωθεί, τότε μπορείτε να απαλλαγείτε από τα προβλήματα με αντιφλεγμονώδη φάρμακα και αναλγητικά. Προκειμένου να μην χρειάζεται να χρησιμοποιήσετε μια πρόσθεση, στον ασθενή πρέπει να συνταγογραφηθεί υαλουρονικό οξύ. Θα βοηθήσει επίσης στην ανακούφιση της δυσφορίας.
Δεν πρέπει να μειώσετε πλήρως τη σωματική δραστηριότητα. Η άσκηση πρέπει να προστατεύει την υγεία σας. Αυτό θα αποτρέψει την αύξηση βάρους. Εάν υποψιάζεστε μια συγκεκριμένη ασθένεια, μην πανικοβληθείτε και προσπαθήστε να μην την αντιμετωπίσετε μόνοι σας. Η έγκαιρη διάγνωση και η σωστά συνταγογραφούμενη θεραπεία θα αυξήσουν τις πιθανότητες ταχείας ανάρρωσης.
Οι κύριες διαφορές
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η οστεοαρθρίτιδα είναι μια μηχανική ασθένεια. Αυτό αναγκάζει τον αρθρικό χόνδρο να συρρικνώνεται περιοδικά έως ότου εξαφανιστεί. Αυτό θα εκθέσει τα οστά τριβής. Εμφανίζεται κυρίως στους ηλικιωμένους. Σε αυτήν την περίπτωση, οι ασθενείς σημειώνουν ορισμένα χαρακτηριστικά γνωρίσματα που σχετίζονται με την εμφάνιση των αρθρώσεων. Συνήθως οι ακόλουθες αιτίες σχετίζονται με τραυματισμούς, ανωμαλίες στη δομή των οστών, την παχυσαρκία. Οι αρθρώσεις της λεκάνης και των γόνατων επηρεάζονται συχνότερα. Συχνά βλάπτει τις αρθρώσεις του λαιμού και της σπονδυλικής στήλης. Σε αντίθεση με την αρθρίτιδα, η οστεοαρθρίτιδα μπορεί να προκαλέσει σημαντική δυσφορία κατά τη μετακίνηση. Η δυσφορία εξαφανίζεται ανάμεσα στο περπάτημα, το τρέξιμο και ούτω καθεξής. Ωστόσο, εκτός από δυσάρεστες αισθήσεις, δεν μπορεί να εκδηλωθεί με τη μορφή φλεγμονής, γι 'αυτό αναφέρεται συχνά ως «κοινό κρυολόγημα».